หัวใจสำคัญที่ผู้คนจะหยุดฟัง จะตั้งใจฟัง เรื่องเล่า ของเราคือ เราต้องเล่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเขา เล่าเรื่องที่พวกเขาสนใจ หากพูดถึงนักเล่าเรื่องที่โด่งดังที่สุดของไทย พี่โน้ส น่าจะเป็นหนึ่งในคนที่ทุกคนนึกถึง ซึ่งหากเราพอที่จะเคยฟังเดี่ยว ฟังโชว์พี่โน้สมาบ้าง เราก็จะนึกออกเลยว่า พี่โน้สทำการบ้านหนักมากกับการ “เลือก” “เรื่องที่เกี่ยวกับเรา” มาเล่าให้เราฟัง
ซึ่งนอกจากจะเป็นการหยิบเรื่องกระแสสังคม หยิบเรื่องวิถีชีวิตของผู้ชาย ผู้หญิงที่ทำเป็นประจำ หนังที่ดู รถที่ขับ พรรคการเมืองที่เลือก แอปที่ใช้ ฯลฯ มาสร้างเป็น เรื่องเล่า ให้น่าติดตามฟังได้ง่ายแล้ว ครั้งหนึ่งที่พี่โน้สได้มีโอกาสไปเดี่ยวที่ทัณฑสถาน พี่โน้สก็สร้างเรื่องเล่าที่ผู้ฟังจะอินตามได้ง่าย ด้วยการศึกษาเรื่องภายในเรือนจำนั้น ก่อนที่จะเข้าไปโชว์
พี่โน้สไปสอบถามวิถีชีวิตในทัณฑสถาน เรื่องการอาบน้ำ เรื่องกฎระเบียบต่าง ๆ เรื่องการทำโทษ เรื่องผู้คุมคนไหนโหด คนไหนใจดี ใครเป็นหัวโจก ใครป๊อบปูล่า ตลอดจนเรื่องต่าง ๆ ภายในทัณฑสถาน แล้วก็นำมาเชื่อมโยงเป็นเรื่องเล่าในวันงานจริง ซึ่งพอ “เรื่องที่พี่โน้สเล่า” เกี่ยวข้องกับ “คนฟัง” แบบตรงไปตรงมา นึกตามได้ เห็นภาพตามได้ คิดตามได้ เสียงหัวเราะ ความสุข ความสนุก ความเพลิดเพลินก็เกิดขึ้นได้ง่ายมาก
จริง ๆ ไม่ใช่แค่กับพี่โน้สเท่านั้น แต่ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามที่ต้องการ เล่าเรื่องอะไรให้ใครสักคนฟัง เราจะต้องทำการบ้านไปก่อนเสมอว่า จะทำอย่างไรให้ “เรื่องเล่าของเรานั้น” Relate หรือ เกี่ยวข้อง กับคนฟังให้ได้
ถ้าเราต้องไปเล่าเรื่องให้นักเรียนฟัง เราก็ต้องเชื่อมโยงเรื่องเล่าเรากับ “ชีวิตนักเรียน” ให้ได้ ถ้าต้องไปเล่าให้ผู้สูงอายุฟัง ก็ต้องหาเรื่องที่เกี่ยวข้องกับผู้สูงอายุ เรื่องที่ชอบ ที่สนใจ ไปเชื่อมโยงให้คุณตาคุณยายสนใจให้ได้ เพราะถ้าเราเล่าเรื่องที่ “คนฟัง” ไม่สนใจ ไม่ได้เชื่อมโยงเรื่องเล่ากับชีวิตคนฟังเลย สุดท้ายแล้วก็จะไม่มีใครเปิดใจฟังเรา
เวลาจะเล่นกับเด็ก ๆ จะสอนเด็ก ๆ เราก็ต้องใช้ขนมล่อ เอาการ์ตูนไปล่อ เวลาพนักงานการตลาดอยากขอให้คนที่ผ่านไปผ่านมาช่วยตอบแบบสอบถาม ก็ต้องเอารางวัลอะไรสักอย่างไปโน้มน้าว จริง ๆ หลักการสำคัญของการเล่าเรื่องนั้น ก็ไม่ได้ต่างกันเลยคือ เราต้อง “หาสิ่งที่เชื่อมโยง” “เกี่ยวข้อง” หรือ “เรียกร้องความสนใจ” จากผู้ฟังให้ได้มากที่สุด ไม่เช่นนั้นแล้วโอกาสที่เรื่องเล่าของเราจะผ่านหู ผ่านตา ไปติดตราตรึงใจทุกคนได้นั้น ก็แทบจะเป็นไปไม่ได้เลย